Water? Zeg jij: water?

Water? Zeg jij: Water? Hoog water? Wat zeg je?
Je zegt: Er komt plotseling hoog water in de rivier.
De Waalkade loopt onder, het water stroomt van
buiten het museum binnen, niemand kan het
tegenhouden, de watermassa golft over de drempels.
De Waal neemt bezit van de onderverdiepingen
van de Stratemakerstoren. Ja, water zoekt altijd het
laagste punt.

 

Dit is een fragment uit Faust aan de Waal ( 2011) van Noud Bles (1945), Nederlands schrijver van romans, verhalen en gedichten.
Faust aan de Waal is een verhalendrieluik over twee anatomen; de eerste is een gefingeerde hoogleraar uit Nijmegen, terwijl de tweede losjes is gebaseerd op de bekende Duitse anatoom Gunter von Hagens. De Nijmeegse anatoom begint een geheim laboratorium in de kelders van Museum De Stratemakerstoren aan de Waalkade. Dit voormalig museum is opgegaan in Museum De Bastei. Het baken dat aangebracht is op de buitenmuur van het naastgelegen Velorama, bevat een fragment uit het eerste verhaal, een dialoog tussen de anatoom en de directeur van het museum.

Bles schrijft proza en poëzie, columns en feuilletons, vertaalt uit het Duits en begeleidt leeskringen. Als romancier debuteerde hij in 1983 met de roman De barokjager. Deze titel is typerend voor zijn werk waarin het gaat over mensen die een doel najagen: de volmaaktheid, het geluk, de waarheid. Maar de werkelijkheid is weerbarstig en het menselijk vermogen schiet tekort. In Bles’ verhalen en romans vormt vaak Nijmegen het decor, terwijl in zijn gedichten 22 februari 1944–2004 en Maja (opgenomen in Navel van ’t land, Nijmegen in gedichten, 2005) het lot van Nijmeegse mensen het onderwerp is.

Bles is een actieve verschijning in het Nijmeegse literaire milieu. Hij maakt literaire programma’s en coördineert literaire projecten zoals Radboud Reppen en Roeren voor de Radboud Universiteit. Hij is mede-oprichter van de Stichting Literaire Activiteiten Nijmegen en van de werkgroep Literaire Bakens Nijmegen.

 

 

 

 

 

 

Bron
Noud Bles, Faust aan de Waal, De Stratemakerstoren, 2011.

Voor meer informatie zie hier